դաբախանա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑbɑχɑˈnɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դա•բա•խա•նա
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (գվռ․) աղաղանոց, մորթը՝ կաշին մշակելու գործատեղ ◆ Նա աշխատում էր Քռի ափին գտնվող դաբախանաներից մեկում։ (Անահիտ Սահինյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- աղաղարան, աղաղոց, խաղախորդարան, խաղախորդանոց, աղոց (հնց․), հակտուն (ժղ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
- մեկի կաշին դաբախանից (դաբախանում) ճանաչել ֊ մեկի բացասական կողմերին վաղուց և լավ տեղյակ լինել ◆ Կաշիդ դաբախանում կճանաչեմ։ (Շիրվանզադե)
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դաբախանա(ն) | դաբախանաներ(ը) |
| Սեռ. | դաբախանայի | դաբախանաների |
| Տր. | դաբախանայի(ն) | դաբախանաների(ն) |
| Հայց. | դաբախանա(ն) | դաբախանաներ(ը) |
| Բաց. | դաբախանայից | դաբախանաներից |
| Գործ. | դաբախանայով | դաբախանաներով |
| Ներգ. | դաբախանայում | դաբախանաներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։