Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաբաղանիւթ

վանկեր՝ դա•բա•ղա•նյութ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. որոշ բույսերի բջիջներում պարունակվող (նաև արհեստական ստացվող), ազոտ չպարունակող բարդ օրգանական դաբաղող նյութ ◆ Ջուրը լուծում և փոխադրում է բույսի ներսում ստացվող նյութերը (շաքարները, ամինաթթուն, դաբաղանյութերը և այլն)։ (Դասագիրք)
  2. (դղբն․) բարձրմոլեկուլային, ժառանգապես փոխկապված, բնական ֆենոլային միացություններ, որոնք օժտված են դաբաղող հատկությամբ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղաղ, աղաղանյութ, դաբաղ, աղաղիչ, դաբաղիչ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։