դագա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑˈɡɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դա•գա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սարալանջին կառուցված միահարկ տուն, որի ետին պատը լանջի կտրվածքն է, իսկ առջևից ունի կիսորմ◆ Հերի՛ք է, Անո՛ւշ, ներս արի դագեն: Հովհաննես Թումանյան
- տե՛ս վրան ◆ Այստեղ մի քանի դագա միասին մեկ տան պես են լինում։ (Ղազարոս Աղայան)
- (ճրտրպ․) (շին․) կավի և խճի խառնուրդից ստացված շնանյութ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (գվռ․) հյուղ, տնակ
- տե՛ս վրան
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։