Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑdɑɾmɑn mɑsin dˈɾujtʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (միգ․) փաստաթղթային գործիքում պարունակվող իրավական դրույթ, որով սահմանվում է այն հանգամանքը, որի առկայության դեպքում փախստականի կարգավիճակը դադարում է դրա` այլևս անհրաժեշտ չլինելու հիմքով, ինչպես օրինակ` նախատեսված է «Փախստականների կարգավիճակի մասին» 1951 թվականի կոնվենցիայի 1(գ) հոդվածում և «Աֆրիկայում փախստականների հիմնախնդիրների առանձնահատուկ հայեցակետերը կարգավորող» Աֆրիկյան միասնության կազմակերպության (ԱՄԿ) 1969 թվականի կոնվենցիայի I(4) հոդվածում
  2. տե՛ս նաև բացառող դրույթ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։