դադրեցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դադ•րեց•նել
- դադարեցնել
- Թբիլիսի՝ հոգնեցնել ◆ Քիզ ո՞վ էր ասում ուշկ ու միտքդ նրա վրա դաթրեցնիս։ (Գարեգին Սևունց)
- Խարբերդ՝ որևէ ծանրություն վերցնել՝ գետնից կտրել
- Սվեդիա, Խարբերդ՝ որևէ ծանրություն վեր բռնած պահել՝ մեջքի և բազուկի ուժը փորձելու համար
- Վան՝ ընթացքը՝ շարժումը և այլն դադարեցնել՝ կանգնեցնել ◆ Մարդ մը կեր, ջաղցի քարեր մեկ ձեռնով կը վերուցի, կիյնի քրդերաց ետև ձիերու պոչեն կը բռնի, պոչ դուրս կը քաշի, չորս գոմեշ լծած սել իտևանց կը քաշի, կը դադրուցի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրել- չանեքը դաթրեցնել - Թբիլիսի՝ շատ խոսել ◆ Քաղքի խմա չանեքս պիտի դադրցուցի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։