Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ դա·ժա·նու·թյուն 

  1. դաժան լինելը
  2. անտարբերություն տառապանքի վերաբերյալ ◆ Եվ ամենքի մահվան մեջ ամբոխը անխտիր տեսնում էր իր ճակատագրի դաժանությունը։ (Շիրվանզադե) ◆ Այդ մարդու հայացքի մեջ գիշատիչ դաժանություն կար։ (Գարեգին Սևունց)
  3. դաժան գործ, արարք ◆ Մտածեց, թե… (Շապուհը) այդ դաժանությունը գործել էր իրենից վրեժխնդիր լինելու։ Ստեփան Զորյան
Հոմանիշներ
խմբագրել

վայրագություն, բրտություն, ժանտություն, դժնդակություն, դժնիություն, ամբարշտություն, արյունռշտություն, դահճություն, անողորմություն, անողոքություն, բարբարոսություն, վանդալություն, վայրենություն, անխղճություն, անսրտություն, անգթություն, քարսրտություն, դառնամաղձություն, գազանաբարոյություն, վայրենաբարոյություն, դահճաբարոյություն, չարաբարոյություն, գազանաբարք, ժանգոտություն (ժղ․)

Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել