Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դալ•կա•հար

Ստուգաբանություն

գույնը գցած, գունատ ◆ Արցունքներս են իմ սիրուս՝ տխո՜ւր, տխո՜ւր, դալկահար: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Քնած էր դեռ Նաջիբան գունաթափ ու դալկահար: (Սար.)

գունատ, դժգունադեմ, դեղնադեմ, դժգուներես, գունատերես, դեղներես, դալկատես(ք), դալկատեսիլ, դալկատիպ, դալկադեմ, դժգունատես, դժգունատեսիլ, դժգունատիպ, երեսին գույն չունի

Արտահայտել

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։