դալմա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դալ•մա
- Թբիլիսի, Մուշ, Վան՝ Կանացի կերպասյա երկար վերարկու ◆ Լաճումոր յալտուզ դալմեն, ոսկի չափռաստ։ Ահ
- Մուշ՝ Վարտիք ◆ Դալմա... վարտիք, որ անպատճառ կարվում էր «Բաղեշի կարմիր կտավից կամ շիլայից... ու վրան քաշում էին մանիսա կամ ղոիթանի, որը կոչվում էր վրաքաշ»։ Բենե
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դալ•մա
- Հավարիկ՝ Մեծ փոս ◆ Երևանի Դալմա կամ դալմայի այգիները։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։