Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑχt͡sʰ], [dɑχt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դաղձ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhel-՝ *dhal- «ծաղկել, կանաչել» (*dhaldio- կամ *dhldhio-) արմատից, որտեղից նաև դեղ, դեղձ, դալար։

Գոյական

  1. շրթնածաղիկների ընտանիքին պատկանող խոտաբույս, որի թեյանման եփուկը գործածվում է որպես դեղ, վայրի անանուխ ◆ Սուր զգացվում էր սուսամբարի և արդեն չորացող դաղձի հոտը։ (Ակսել Բակունց)
  2. տե՛ս խնկածաղիկ
  3. (խոհր․) տե՛ս անանուխ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. (բսբ․) անանուխ, նանա, դաղձախոտ, քարանանուխ, քարնշուշ, սարի անանուխ, վայրի անանուխ, սարի դաղձ
  2. տե՛ս խնկածաղիկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։