դամակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ Դա•մակ
- Նոր Ջուղա՝ ծայրը կեռ, բարակ խողոկավաձև ոսկերչական գործիք, որ օգտագործում է արծաթը կամ ոսկին իրար միացնելու համար, փչողիկ։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։