դամբարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑmbɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դամ•բա•րան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հատուկ կառուցվածք, որի մեջ դնում են հանգուցյալի դիակը դագաղով ◆ Երբ կրեմլի սպասսկի աշտարակի ժամացույցը ցույց է տալիս ժամը 10-ը դդամբարանի կենտրոնական տրիբունա են բարձրացնում… սովետական միության կոմունիստական կուսակցության և սովետական կառավարության ղեկավարները։ (Մամուլ)
- ստորգետնյա փակ տնակ, որի մեջ գրվում է հանգուցյալի դիակը դագաղով ◆ Օշականումն է մեր սուրբ մեսրոպի պաշտելի դամբարանը: (Պերճ Պռոշյան)
- գերեզմանի վրա կանգնեցրած ճարտարապետական մեծ կառուցվածք
- դամբան, գերեզման, շիրիմ
- (ճրտրպ․) (շին․) սկզբնական` Կարիայի թագավոր Մավսոլոսի դամբարանը Հալիկառանասում /մթա. 4 դ./ ավելի ուշ` մոնումենտալ դամբարանային կառույց
- ստորգետնյա կամ վերգետնյա ճարտարապետական կառույց, որ ամփոփում է հանգուցյալի զմռսած աճյունը կամ գերեզմանը
Հոմանիշներ
խմբագրել- շիրմատուն, գերեզմանատուն, դամբան, քնարան (հզվդ․)
- տե՛ս գերեզմանակոթող
- տե՛ս գերեզման
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։