Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դան•դա•խո•րել 

  1. Վան՝ հիմարանլ, ապուշ դառնալ ◆ Ով որ ինոր սիրով ինկյավ՝ կցնորի, կդանդախորի, կծռի։ (Գ․Շերենց)
  2. Վան, Նոր Ջուղա՝ երերալ, տատանվել
  3. Նոր Ջուղա՝ վիրավորել, նեղանալ, տրամադրությունը գցել ◆ Էրեխին կռիվ արիր (սաստեցիր), տես ինչպես դանդախուրեց։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։