Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑʃnɑkˈt͡sʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դաշ•նակ•ցել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դաշինքով իրար հետ կապվել, դաշնակից դառնալ ◆ Խամսայի բոլոր հինգ մելիքները միացած էին բարեկամության և արյան ամուր դաշնակցությամբ: (Րաֆֆի)
  2. երգողին ձայնակցել (երաժշտական գործիքով), նվագակցել (հնց․) ◆ Նա երգում էր ջութակի դաշնակցությամբ:
  3. (փխբ․) տե'ս ներդաշնակություն ◆ Ու դաշնակցություն մը կը սկսեր իր բոլորտիքը.կատակի, խաղի ծաղրի դաշնակցությունը, որ այս մարդուն միամիտ սիրահարի ձևերովը պիտի զբոսնուր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ձայնակցել, նվագակցել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. դաշնադրային խմբավրում

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել