դաշնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑʃˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դաշ•նել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- (բնստ․) հարմար լինել, համապատասխանել, ներդաշնակ լինել ◆ Նրանք դաշնում են հոգեբուխ ձայնով։ (Վաղարշակ Նորենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս համապատասխանել
- ներդաշնակել
- երգակցել, ձայնակցել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։