Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑʃunɑhɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դա•շու•նա•հա•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դաշույնով խփել՝ հարվածել ◆ Եվ այն ժամանակ Մարգոն կատաղի դաշունահարել էր ամուսնուն, և նրա արյունով սրբել էր օջախի անպատվությունը։ Վրթանես Փափազյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դաշու(յ)նել, դաշունահար անել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել