դառը դատել, դատարկ նստել

Հայերեն դարձվածք

  1. տքնաջան աշխատանքի դիմաց ոչինչ չստանալ ◆ Խեղճ աղքատ դառը դատի,-/ Դատարկ նստի... է՜յ աշխարհ, / Էլ ինչո՞ւ ես թողնում / Քարի վըրա, քար-աշխարհ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ո՞վ է, որ բանաստեղծ Իսահակյանի ասածի նման - «դառը դատում է դատարկ նստում», այսինքն մի կուշտ փորով հացի էլ չի տիրանում։ (Վահան Տերյան) ◆ Ագահները խլեն տանին, / Դուռն աշխատինք, դատարկ նստինք: (Ջիվանի) ◆ Դասեցին դառն ու մնացին առանց հացի: Սիտան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։