դառնություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑrnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դառնութիւն
վանկեր՝ դառ•նու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- դառն լինելը
- դառն համ
- (փխբ․) ցավ, վիշտ, տխրություն ◆ Այդտեղ են առաջին անգամ որբությունըմ դառնությունն ու չքնավորությունը մեջ բանաստեղծի օրերն օորորել։ (Վահան Տերյան) ◆ Այնուհետև խեղճ կինը խոր տխրության և արտասուքի մեջ ընկմված երկրային բոլոր դառնության ճաշակն առավ։ (Ղազարոս Աղայան)
- (փխբ․) թշվառություն ◆ Մեերը, ստ երևույթին, սիգարի դառնությունից … դեմքը ծամածռեց։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Քանի ծնողներից, եղբայրներից ու քրոջից հեռու էր, Սմբատը կարողանում էր իր կյանքի դառնությունները մի կերպ մարսել։ (Շիրվանզադե) ◆ Հայոց այրուձին Ապար աշխարհում, Հազկերտի զորաբանակում անհնարին դառնություններ կրեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) զայրույթ ◆ Բերանում դառնություն զգաց։ Ստեփան Զորյան ◆ Զայրույթի, դառնության և կատաղության նոպան սկսվեց դեռ իր զավակները ներս չմտած։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Երանի թե երբեք էլ այդ վիշտը չզգաք, այդ դառնությունը չճաշակեք։ (Մուրացան) ◆ Ինձ թվում է, թե սիրտս չի խաբել ինձ, որ եկել եմ ձեզ մոտ, իբրև եղբոր մոտ, որի առաջ կարող եմ թափել սրտիս բոլոր դառնությունը: (Նար-Դոս) ◆ Ամեն անգամ միակ եղբոր՝ Տիգրանի անունը լսելիս Վարսենիկի սիրտը դառնությամբ էր լցվում։ (Գարեգին Սևունց)
- (փխբ․) տանջանք ◆ Բայց դո՛ւ, միայն դո՛ւ, ազնիվ Սամվել, քաղցրացնում էիր իմ կյանքի դառնությունը և փարատում էիր դժբախտ օտարուհու տխրությունը։ (Րաֆֆի) ◆ Նեսոն լցված է գյուղական չարքաշ կյանքի դառնություններով: ◆ Կարծես այս էր պակաս Սմբատի դառնության բաժակը լրացնելու համար։ (Շիրվանզադե) ◆ Բա՛ց արա իմ շղթաները, Վահա՛ն, ես այս րոպեիս կգնամ, եթե նա է, իմ սրտի բոլոր դառնությունը կթափեմ նրա վրա։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լեղիություն, դառնահամություն
- տե՛ս կծվություն
- տե՛ս տանջանք
- տե՛ս թշվառություն
- տե՛ս վիշտ
Արտահայտություններ խմբագրել
- դառնության բաժակը լցնել՝ լրացնել - այլևս չկարողանալ տանել վիշտը՝ դառնությունը
- դառնություն(ներ) կրել - տանջվել, չարչարվել, փորձությունների ենթարկվել
- դառնությունը ճաշակել, դառնության ճաշակն առնել - դառնությունը՝ վիշտը՝ ցավը՝ դժբախտությունը իր վրա կրել, տանջվել, չարչարվել, տառապել
- սրտի դառնությունը թափել - բարկանալ, զայրանալ, բարկությունը՝ զայրույթն արտահայտել
- սրտում եղած վիշտն արտահայտել
- սիրտը դառնությամբ լցվել - վշտանալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։