դասախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑsɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դասախօս
վանկեր՝ դա•սա•խոս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների պաշտոնյա, որ ավանդում է որևէ առարկա՝ դասընթաց ◆ Միջանցքը լի էր քննվողներով, որոնք տեսնելով ակնոցավոր ◆ դասախոսին, անմիջապես ճանապարհ տվեցին։ (Բոգդան Վերդյան)
- նա, որ հրապարակային դասախոսություններ է կարդում ◆ Հանրապետության համարյա բոլոր շրջաններում եղել են ընկերության դասախոսները: (Մուրացան)
- դասախոս լինելը, դասախոսի պաշտոն վարելը
- դասախոսական պաշտոն բուհերում
Հոմանիշներ խմբագրել
- դասատու, դասընթացավоотար
- բանախոս, ատենախոս
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։