դասընկեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑsəŋˈkɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դա•սըն•կեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեկի հետ սովորող, սովորած ◆ Մենք առույգ ու ժիր գեղջուկ մանուկներ, երեք դասընկեր… Զիլ, ուժեղ ձայնով նըրանց սըպասում-Տաղ էինք ասում Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- դասակից, դասարանակից, դասարանցի, դպրոցընկեր, դպրոցակից, աշակերտակից, ուսումնակից, ընթերցակից
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։