դաստակերտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑstɑˈkɛɾt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դաս•տա•կե•րտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- շենքերի ու նրանց հարող՝ կից հողատարածքների (պարտեզներ, բանջարանոցներ և այլնի) ամբողջությունը գյուղական վայրերում, որպես որևէ տնտեսության կենտրոն ◆ կանաչապատվում են ՄՏԿ-ների դաստակերտները:
- ընդարձակ ու գեղեցիկ կառուցվածք՝ շենք ագարակում կամ անտառում
- (հնց․) ագարակ ◆ Գրում էր, թե մի հարուստ կալվածատիրոջ դաստակերտում կառավարչի պաշտոն էր ստացել։ (Րաֆֆի)
- (հնց․) ամառանոց
Ածական
- ձեռքով կառուցված, ձեռակերտ
- մասնատիրական տնտեսություն հին և միջնադարյան Հայաստանում
Հոմանիշներ
խմբագրել- կալվածատուն
- ապարանք
- ագարակ, կալվածատուն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։