դաստիարակ
Հայերեն
վանկեր՝ դաս*տի*ա*րակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *dastyārak. հմմտ. պարսկերեն dastyār «օգնական»։
Գոյական
- նա, ով զբաղվում է մեկի դաստիարակությամբ, դաստիարակող ◆ Բժիշկը, որքան էլ որ նշանավոր բժիշկ էր, այնքան էլ շնորհալի դաստիարակ էր։ (Ղազարոս Աղայան)
- դասղեկ (հնց․) ◆ Հոգատար դաստիարակին միշտ հաջողվում է դասարանի կոլեկտիվը համախմբել իր շուրջը։ (Մամուլ)
- (սոցաշխ․) ուսումնական հաստատության աշխատակից, որի պաշտոնական պարտականությունների մեջ մտնում են սովորողների և սաների կենսագործունեության ծրագրավորումը և կազմակերպումը, նրանց սոցիալ-հոգեբանական վերականգնման և աշխատանքային հարմարվողականության համար նախատեսված պայմանների ապահովմանն ուղղված ամենօրյա աշխատանքները, սովորողների անհատական առանձնահատկությունների ուսումնասիրության վրա հիմնված շտկողական-զարգացնող աշխատանքների կազմակերպումը, ինչպես սաների հոգեֆիզիկական զարգացմանը նպաստող միջոցառումներիի անցկացումը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուսուցիչ, դասատու, վարժապետ
- մանկավարժ
- կրթիչ, դաստիարակիչ
- մանկաբեր, մանկածու, մանկակալ (հնց․)
- դասվար, դասատու (ցածր դասարանի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։