դավաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [dɑˈvɑtʰ]
վանկեր՝ դա•վաթ
- Նոր Նախիջևան, Վան, Տիգրանակերտ՝խնջույք, խրախճանք։ Հեդ այդու այս մարսական քաղցրեղենը դարձավ բոլոր հարսանիքների և դավաթների, այսինքն խնջույք-խրախճանքների շքեղության չափանիշը(Գհ)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Դավաթ անել՝ ընել՝ անել, խնջույքի հրավեր։ Կեղնա չեղնա մենծ զանգին մրդ մի, էս մարդ ունի տղա մի տղան ահպապ ու արխատաշներ շատ ունի․ ըմեն օր էդոնց դավաթ կէնե, ու ինքն քար մը լե չենե (Սրվ)։ Քույրը կսե․- Դու կերթաս, թագավորի տղեն դավաթ ըրե, թող առնե թագավոր գա մերտուն հացկերույթ(Սրվ)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։