դավանաբանական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑvɑnɑbɑnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւանաբանական
վանկեր՝ դա•վա•նա•բա•նա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- դավանաբանության հատուկ ◆ Տարսոնը, կիլիկիայի այդ հռչակավոր մայրաքաղաքը, առևվտրական կենտրոն լինելուց զատ նաև կրոնավորների հավաքատեղի էր, ուր տարեկան մի քանի անգամ լինում էին կրոնական ու դավանաբանական բուռն վեճեր,
- դավանաբանություն
- դավանաբանուտյանը վերաբերող հատուկ, դավանաբանություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։