դավանակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑvɑnɑˈkit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւանակից
վանկեր՝ դա•վա•նա•կից
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- միևնույն դավանանքն ունեցող
Հոմանիշներ խմբագրել
- կրոնակից, հավատակից, համադավան, համակրոն, նույնադավան, նույնակրոն, միադավան, միակրոն, միահավատ, համադեն, (հնց․) դավանահամբույր, խոստովանակից, զուգափառ, ավազան-եղբայր, (ժղ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։