Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դա•վի•դա•րա•բոտ 

  1. Թբիլիսի՝ կռվի՝ վեճի նյութ հանդիսացող, կռիվ՝ վեճ պարունակող ◆ Ասինք կաթղոսական խնդիրներն էլ պակաս շարոտ ու դավիդարաբոտ չին։ (Խաթաբալա) ◆ Սրա վրեն էլ վուր էս դավիդարաբոտ կաթղկոսութինն էլ ավելացնենք, տակն էլ ինչ կու մնա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։