դատախազություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑtɑχɑzutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատախազութիւն
վանկեր՝ դա•տա•խա•զու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- օրինականության պահպանման հսկողությունն իրականացնող պետական մարմին (պրոկուրատուրա) ◆ Դատախասության օրգանները իրենց ֆունկցիաներին իրականացնում անկախ տեղական որևէ օրգանից՝ ենթարկվելով ՍՍՀՄ-ի գլխավոր դատախազին (ՍՍՀՄ սահմանադրություն)։
- դատախազ լինելը ◆ Դատախազության մեջ ես մի ընկեր ունեմ։ (Նաիրի Զարյան)
- (հվքկն․) դատախազների կազմը
- դատախազական մարմնի շենքը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։