Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑtɑkɑn nisti ˈkɑɾɡ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) օրենքով նախատեսված ընթացակարգ, որը ներառում է ոչ միայն այս կամ այն դատավարական գործողությունների կատարման և որոշումների ընդունման կարգն ու հերթականությունը, այլ նաև էթիկետային բնույթ ունեցող կանոններ, որոնք կոչված են պայմաններ ստեղծելու գործի հանգամանքների լրիվ, բազմակողմանի և օբյեկտիվ հետազոտման համար, ապահովելու դատարանի ղեկավար դերը և հեղինակությունը, կողմերի և դատավարության մասնակիցների իրավունքների հավասարությունը


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։