Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑtɑpɑɾtjɑli t͡sʰut͡sʰmuŋkʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) ապացույցի տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է մինչդատական վարույթում, ինչպես նաև` դատարանում ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքով սահմանված կարգով կատարված հարցաքննության ժամանակ գրավոր կամ բանավոր ձևով դատապարտյալի հաղորդած տվյալները


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։