Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ դա•տար•կա•ձե•ռ(ը)ն
ձեռքը դատարկ, դատարկ ձեռքով ◆ Եղբայրս ինձ տանում էր յուր հետ որսի, և ամեն անգամ ես դատարկաձեռն (Րաֆֆի)
ձեռնունայն, առանց որևէ արդյունքի
ունայնաձեռն, ընդունայնաձեռն, դատարկ, դափ-դատարկ, դառն ու դատարկ, ձեռքը դատարկ, դատարկ ձեռք, դատարկ ձեռքով, ձեռքը պարապ (արևմտհ․)
ձեռնունայն, անարդյունք
տե՛ս աղքատ
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
