դատափետություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑtɑpʰɛtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատափետութիւն
վանկեր՝ դա•տա•փե•տութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- դատափետելը, դատափետվելը◆ Այդպես էր պատահում, որ Գարեգինը, դեռևս նախադասությունը չավարտած, ձգում էր գրիչը և, ձեռքերը կրծքին ծալած, խորասուզվում յուր սեփական անձի դատափետության մեջ։ Լևոն Միրիջանյան ◆ Իր գոյությունը ամեն փորձանքե և ամեն դատափետութենե զերծ պահելու գաղտնիք գտեր էր (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։