Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ դա•տո•ղութ•յուն

դատելը
կարծիք
դատելու հատկություն, ունակություն
մտքի ձև, որն արտահայտում է օբյեկտիվ իրականության առարկաների միջև եղած կապերն ու հարաբերությունները հաստատման կամ ժխտման ձևով ◆ Ոսկին մետաղ է։ Պատերազմը հարսանիք չէ։
դատ

մտածողություն, մտածություն, տրամաբանություն, գիտակցություն (հնց․), տրամադատություն, տրամախոհություն, տրամախոհք, համախոհություն
խելք, միտք
մտածմունք, խորհրդածություն, խոկմունք
կարծիք

դատողության որակ - այս կամ այն (դրական կամ բացասական) կապը տրամաբանական ենթակայի և ստորոգյալի միջև
դատողություն անել - մտածել, գիտակցել, տրամաբանել, կշռադատել, չափել

Բաղադրյալ բառեր
դատողաբար դատողական դատողապես դատողականություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ judgment, judgement, discourse հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рассудок (ru) ‎(rassudok), способность (ru) ‎(sposobnostʹ), рассуждение (ru) ‎(rassuždenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։