դարբին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑɾˈpʰin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դար•բին
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhabhro-՝ *dhabh- «հարմարեցնել» արմատից. հմմտ. լատիներեն faber «արհեստավոր», հին սլավոներեն dobro «լավ, քաջ»։
Գոյական
- մետաղից իրեր պատրաստող վարպետ, պղնձագործ, երկաթագործ ◆ Զարկեցե՛ք, դարբիննե՛ր, կռանը սալին, զարկեցե՛ք կռանը, շղթայքն ամրանան Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Գյուղական դարբինները թափում էին խոփ և ծեծում սուր գերանդի (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) որևէ բան (վիճակ, ապագա և այլն) նախապատրաստողը՝ ստեղծողը
Հոմանիշներ խմբագրել
- երկաթագործ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։