դարդավարամ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [dɑɾdɑvɑˈɾɑm]

վանկեր՝ դար•դա•վա•րամ 

1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ՝ վշտահար, վշտաբեկ ◆ Ձեզ դարդավարամ թողեց ու գնաց։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

1. դարդավարամ անել
   1. վշտացնել, վիշտ պատճառել
   2. ձանձրացնել, անհնգստացնել, նեղացնել ◆ Թագավորը մնաց շվարծ, թե էլի պտի գա, իրան դարդավարամ անի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
2. դարդավառամ՝ դաչդաջառամ լինել՝ էլնել՝ ըլնել
   1. ղարդ ու ցավի մեջ ընկնել ◆ Դարդավառամ էլավ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
   2. զզվել, զահլան մնալ, ձանձրանալ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։