դարձածալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑɾd͡zɑˈt͡sɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դար•ձա•ծալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վերնազգեստի լանջի ետ ծալած մասը
- կափարիչի այն ծալքը, որով ամրանում է անոթի շուրթերին
- դրոշմվածքի վրա գոյացած ծալք կնճիռ (որպես արատ) ◆ երբեմն նա նայում էր Վահրաին, նրա կոստյումի անհաջող արդուկած դարձածալերին։ Անահիտ Սեկոյան ◆ նրանց վերարկուների դարձածալին փայլում ն ծանոթ կրծքանշաններ։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։