դարձվածաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑɾd͡zvɑt͡sɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դարձուածաբանութիւն
վանկեր՝ դարձ•վա•ծա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- որևէ լեզվի դարձվածքների ու արտահայտությունների ամբողջությունը ◆ Հայերենը շատ հարուստ դարձվածաբանություն ունի։
- որևէ հեղինակի գործած դարձվածքների ու կիրառած դարձվածաբանական հնարքների ամբողջությունը ◆ Հ. Թումանյանի դարձվածաբանության ուսումնասիրությունը մեր հրատապ խնդիրներից մեկն է։
- լեզվաբանության այն բաժինը, որ զբաղվում է կայուն բառակապակցությունների ուսումնասիրությամբ
- (լեզվբ․) տվյալ լեզվի դարձվածային կապակցություների, ոճերի իդիոմների
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։