դափասիրուք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դա•փա•սի•րուք
- Նոր Ջուղա՝ լայն, տափակ ու անփույթ թողնված միրուք ◆ Տեսեք, էդ դափամիրուք պառավ մարդը տնգտնգալեն գալիս է։ ՎՏԱ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։