դբա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•բա
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Կարին՝ դիբա
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ դիբի
- Ղարաբաղ, Հավարիկ, Կարին, Բասեն, Ջավախք՝ դբի
- Արարատյան՝ դեբա
- Մոկս՝ դպա
- Արարատյան՝ դպի
- Ղարաբաղ՝ դաբ
- Նոր Ջուղա՝ դեպի
- ◆ Աղջականը տանիցը դուրս քաշեցին, թարքիս դրի ու հայդե դբա վանքը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տղեն էլ գնաց դըբա մերը։ Սասնա ծռեր ◆ Ես չեմ սաղնա, քանի կերթա՝ դըպա գեշը կերթամ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Դաբ ջացն ենք գնում, մերոնց ասեք գան։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։