դգալուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•գա•լուկ
- Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու՝ ուրիշի կերածից մնացած, թերմացք ◆ Ես անոր դգալուկը չեմ ուտեր։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•գա•լուկ
- Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու, Արաբկիր՝ ջրային որդ, որ մեծանալով դառնում է շերեփուկ, ապա՝ գորտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։