դեզօքսիռիբոնանուկլեինաթթու

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɛzɔkʰsiribɔnɑnuklɛinɑˈtʰːu]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (կենսք․) նուկլեինաթթուներ, որոնք որպես ածխաջրատային բաղադրամաս պարունակում են դեզօքսիռիբոզ և ազոտային հիմք՝ ադենին, գուանին, ցիտոզին, թիմին։ Գտնվում են օրգանիզմների բջիջներում, ինչպես նաև բազմաթիվ վիրուսների մեջ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։