դեկան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դե•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրել< декан < լատ․ decanus տասնապետ՝ հին հռոմեական զորքում՝ 10 զինվորի ղեկավար
Գոյական
- բուհերում՝ ֆակուլտետի ղեկավար և գիտական խորհրդի նախագահ
- (հնց․) միջնադարում վանքի կառավարման գործում վանահոր օգնական
- Զինվորական աստիճան Հին Հռոմում, տասը զինվորի պետ
- Միջնադարում վանքի կառավարման գործում վանահոր օգնական
- Ֆակուլտետի ղեկավար բարձրագույն ուսումնական հաստատությունում
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս դեկան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։