դեկան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɛˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•կան 

Ստուգաբանություն

< декан < լատ․ decanus տասնապետ՝ հին հռոմեական զորքում՝ 10 զինվորի ղեկավար

Գոյական

1. բուհերում՝ ֆակուլտետի ղեկավար և գիտական խորհրդի նախագահ
2. (հնց․) միջնադարում վանքի կառավարման գործում վանահոր օգնական
3. Զինվորական աստիճան Հին Հռոմում, տասը զինվորի պետ
4. Միջնադարում վանքի կառավարման գործում վանահոր օգնական
5. Ֆակուլտետի ղեկավար բարձրագույն ուսումնական հաստատությունում

Հոմանիշներ

1. տե՛ս դեկան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dean գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ լիտվերեն՝ (decanus հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ декан (ru) ‎(dekan) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։