Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•կո•րա•ցիա

Ստուգաբանություն

< декорация < ֆր․ décoration

(թատր․) գեղազարդում՝ բեմի նկարչական կամ ճարտարապետական հարդարումը, ձևավորումն ու կահավորումը՝ ներկայացնող վայրին՝ տեսարանին համապատասխան ◆ Պետք է թատրոնը մինիմում պարզության հասցնել, ազատել նրան դեկորացիաների բեռից, այնպես որ դերասանը կարողանա դուրս գալ հրապարակ և խաղալ իր դերը։ (Վահան Տերյան) ◆ Ճաշակով ու հետաքրքիր մտահղացմամբ աչքի են ընկնում ներկայացման դեկորիացիաները։ Մամուլ։
(հվքկն․) դեկորների ամբողջությունը
(փխբ․) արտաքին ձևով՝ զարդարանքով ներքինը քողարկող միջոց
(թատր․) բեմի նկարչական ձևավորումը, որ ստեղծում է գործողության նյութական միջավայրը, ներկայացման տեսնելի գեղարվեստական կերպարը` բեմանկարչի մտահղացման համեմատ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։