Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դեղ•դիր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ոսկրի կամ փայտի փոքրիկ գործիք, որով աչքերին ծարիր են քսում ◆  Նա փղոսկրյա բարակ դեղդիրը թաթախեց մի փոքրիկ պարկի մեջ, որ շինված էր հավի ոտքի կաշուց։ (Րաֆֆի)
  2. ծարիր

Ածական

  1. (փխբ․) (հզվդ․) վերքին դեղ դնող, բուժող, ամոքող, մխիթարող

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դեղադիր, դեղադրի, դեղադրիկ, ծարիչ, միլչա(գվռ․)
  2. տե՛ս ծարիր
  3. տե՛ս ամոքիչ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել