Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դե•ղել
Բայ
- (ժղ․) դեղ քսել՝ դնել, դեղով բուժել
- թունավորել ◆ (Սարգիսը) երբեմն հրաժարվում էր կերակուր ճաշակելուց, ասելով թե դեղած է։ (Շիրվանզադե)
- աչքերին ծարիր քսել ◆ Թուրք հանըմներ իրվերքը լվացին, դեղեցին և կապեցին։ (Վահան Թոթովենց)
- որևէ բանի թույն խառնել կամ քսել
- (փխբ․) ամոքել, սփոփել
- տե՛ս բուժել
- տե՛ս ծարրել
- տե՛ս թունավորել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։