դեղձ
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դեղձ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhel-dhi-՝ *dhel- «ծաղկել, կանաչել» արմատից (*dhal-ի կողքին, որտեղից՝ դալ, դալար). այստեղից է նաև դեղբ «դեղին»։
Գոյական
- դեղձենու պտուղը ◆ Զինվորները դուրս էին գալիս այգուց՝ ձեռներներին խաղողի ողկույզներ և դեղձեր: Ստեփան Զորյան ◆ Հայաստանը պտղաբերության մեջ դեղձի ունեցած տեսակակար կշռով, ինչպես նաև որակով, ՍՍՀՄ-ում գրավում է առաջին տեղերից մեկը։ (Դասագիրք)
- վարդազգիների ընտանիքին պատկանող պտղատու բույս, որի պտուղն է դեղձը, դեղձի ծառ ◆ Դեղագույն դեղձը համեստությամբ թաքնվել էր ծիրանի հսկա ծառերի ետևում։ (Րաֆֆի)
- (խոհր․) օգտագործում են թարմ, չորացրած, պահածոյացրած, պատրաստում են մուրաբաներ, օշարակներ, հյութեր, հայտնի է դեղձի չրով պատրաստած հայկական ալանին
Հոմանիշներ խմբագրել
- շարտաղուկ, ալոց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։