դեսպանորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛspɑˈnɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դես•պա•նորդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դեսպանից մեկ աստիճանով ցածր դիվանագիտական ներկայացուցիչ ◆ Եվ կար մի ուրիշ Մասլով, որ դեսպանորդ էր ասիական ինչվոր երկրում։ (Վիգեն Խեչումյան)
- (դիվ․) լրիվ անվանումը՝ արտակարգ դեսպանորդ և լիազոր նախարար, դեսպանին հաջորդող դիվանագիտական աստիճանը կամ պաշտոնը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։