դերձակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛɾˈt͡sʰɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դեր•ձակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն darzīk, պարսկերեն darzī «դերձակ»։
Գոյական
- (նորբ․) կարուձև անող արհեստավոր ◆ Հագուստ ձևող ու կարող արհեստավոր։ ◆ Դերձակը դուքան. չուներ, ձեռքին մի ասեղ էր, մի մկրատ, տնետուն ման էր գալիս։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- (մսնգ․) կարորդ, կարող, զգեստագործ, հանդերձագործ, հանդերձակար, (հնց․)՝ կարվակ, դերձիկ, թերզի (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։