դե ֆակտո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛ fɑkˈtɔ]
Ստուգաբանություն խմբագրել
< де-факто < լատ․ de facto - փաստորեն
Մակբայ
- (իրավ․) փաստորեն՝ փաստական կերպով, իբրև փաստ
- պետության կամ կառավարության ոչ լրիվ պաշտոնական ճանաչում, որին սովորաբար առաջնորդում է դե յուրեն
- (միգ․) որպես փաստ գոյություն ունեցող. իրավական ուժ ունեցող` նույնիսկ առանց ֆորմալ կամ իրավական ճանաչում ստանալու
- տե՛ս նաև դե յուրե
- (իրավ․) որոշակի իրավաբանական հետևանքների մոտեցում․ կրում է ժամանակավոր բնույթ
- (տնտգ․) փաստացի, միջազգային իրավունքում՝ պետության կամ կառավարության ճանաչման ձևերից մեկը, որը նշանակում է պաշտոնական, բայց ոչ լրիվ ճանաչում
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։