Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դը•մը•շ(ը)•խի 

  1. Մուշ, Արաբկիր՝ մատաղ
  2. Կարին, Ակն՝ դիմացկուն, պինդ, շուտ չփչացող ◆ Դըմըշխի լաթ։ (Առաքել Քեչյան)
  3. Կարին, Ակն՝տոկուն ◆ Դըմըշխի մարդ՝ երեխա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։