Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դ(ը)ժ•գո•հել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դժգոհ լինել, դժգոհ մնալ ◆ Մարդը մի քիչ էլ դժգոհեց , ապա կերավ կորեկ հաց։ (Ակսել Բակունց), ◆ Թորիկն ամեն ինչ կատարում էր սուսիկ-փուսիկ, առանց դժգոհելու։ (Վահան Թոթովենց)
  2. դժգոհություն արտահայտել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բողոքել, տրտնջալ (ոչ բացահայտ, ինքն իրեն)՝ մռմռթալ, փնթփնթալ, քրթմնջել, դժվար տեղը գցել, դժվար տեղը կապել, դուռը քարել, գանգատվել, դժկամակել, դժգմնել, դժգոհանալ (հզվդ․), դժգոհ լինել, դժգոհ մնալ, նոթերը կիտել, երեսը թթվեցնել, օձիք թափ տալ, օձիքը թոթափել, թևերին անել, ժնգացնել, ժնգալ, ժնգժնգալ, թոնթորալ, թունթունալ, վսվսալ, խնթխնթալ, խռնթխոնթալ, հոնքակախել, երեսը կախել (կիտել) (ունքակախել)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել