Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)ժ•կամ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ duškām. հմմտ. միջին պարսկերեն duškam-, պարսկերեն dižkām:

Մակբայ

  1. տհաճությամբ, չկամենալով, դժկամությամբ ◆ Գադիշոն դժկամ, բայց արտաքին հոժարությամբ սենեկապետին հրամայեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Այստեղ անբոխեներ են խռնվել… դժկամ նայում են պալատներին։ԵՉ ◆ Արտիկը դժկամ ու դանդաղ ելնում է անկողնուց և սկսում հագնվել: (Ժիրայր Ավետիսյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տհաճությամբ, չկամենալով, դժկամությամբ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Ածական

  1. անբավական, դժգոհ ◆ Անդուլ վխտում են, հագած շինել, մարդկային դժկամ բազմություններ: Եղիշե Չարենց ◆ Ես քնաթաթախ ու դժկամ, հետևի նստատեղին աղջամուղջի ցրտից կծկված, մտքերիս հետ եմ: Սոս Սարգսյան
  2. չկամ, չկամեցող, չարակամ, անկամորդ
  3. (հզվդ․) անհյուրընկալ, ոչ սիրալիր, ոչ բարյացակամ
  4. դժկամություն արտահայտող

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. չկամ, չարակամ, դժկամակ, դժկամական, անկամ, անկամորդ, դժվարամիտ (չկամեցող),
  2. տե՛ս դժգոհ
  3. տե՛ս անհավան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել